زمين منتظر قدوم آسماني توست
امام موسی کاظم علیه السلام:
أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ؛
بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است. تحف العقول ص403
آغاز خلافت و ولايت حضرت مهدي (عج)
روزگار بدي است آقا...
روزهاي بي شكيبي كه تلخي اش هر آن دلي را مي سوزاند و قلبي به لطافت گلبرگ را مي خراشد.
روزهايي كه زمين در سرگيجه هاي ممتد خود، تو را صدا مي زند.
روزهايي كه دنيا بازار مكاره اي شده كه غيرت را در آن مي فروشند.
روزهايي كه لات و هبل ها دوباره زنده شده ، اما اين بار در اينترنت ها و ...
روزهايي كه قفس ها بي شمارند و ديوارها بسيار.
اين روزها تلخند و بي شكيب، اما تحمل مي كنيم اين تلخي و بي شكيبي را؛ چرا كه مشتاق حضور توييم و آمدنت را انتظار مي كشيم...
مي دانيم كه اگر بيايي...
مي دانيم اگر بيايي ديوارهاي ظالم بي محابا بالا نخواهد رفت!
مي دانيم اگر بيايي آفتابي كه از مشرق كهكشان ولايت طلوع خواهد كرد، پاياني خواهد بود بر قرن ها ظلمت و تباهي انسان ها!
مي دانيم اگر بيايي آيين بندگي خداي مهربان، جهاني خواهد شد و دنيا از ستم و بي عدالتي و ظلم پاكسازي!
زمين، سخت تشنه تنفس در هواي صبح گاهي حضور توست.
عدالت، تو را فرياد مي زند و عطوفت، تو را استغاثه مي كند. اين آرزوي هر كيش و آيين است كه حقيقت پشت ابر، چشم ها را به جمال خود روشن كند تا شعله هاي آتش درون با خنكاي ظهور، خاموش شود.
زمين منتظر قدوم آسماني تـوست، سرگشتــه خيــال تــو...
... بيا و قدوم بر صحن نگاهمان بگذار ...
