توسط پروفسور دینانی در مدرسه علمیه خواهران فاطمیه درچه بیان شد:

شناخت انسان، موجب شادی و فرح انسان می شود

شناسه خبر : 50073

1396/08/09

تعداد بازدید : 431

شناخت انسان، موجب شادی و فرح انسان می شود
پروفسور دینانی گفت: زمانی که انسان غافل شود و فراموش کند که هدف از خلقت و حضور او در این دنیا چیست کم کم شادی هایش را از دست می دهد و به اسارت نفس اماره در می آید.

نشست اخلاقی معرفتی با حضور «پروفسور غلامحسین ابراهیمی دینانی» عضو انجمن حکمت و فلسفه ایران و چهره ماندگار فلسفه با موضوع  «ارزش علم و آگاهی» با حضور اساتید، کادر و طلاب مدرسه علمیه خواهران فاطمیه درچه برگزار شد.

 

پروفسور ابراهیمی در ابتدای کلام تصریح کرد: از جمله ویژگی های انسان های مؤمن که خداوند از فضل و کرم خود به آنان عنایت می کند، فرح و شادی است؛ اما آیا این فرح و شادی همانند شادی های دنیا فانی و زوگذر است؟

 

وی در پاسخ به این سؤال گفت: این فرح و شادی، موهبت الهی و همیشگی است که در مقوله ای تحت عنوان «علم و آگاهی» تعبیر می شود و همین امر انسان را بر سایر موجودات جهان برتری می بخشد؛ چرا که علم و آگاهی حیوان؛ درحد غریزه خود و صرفا به خاطر تأمین زندگی است و نمی داند که می داند ولی انسان برعکس حیوان می داند که می داند.

 

پروفسور ابراهیمی در ادامه گفت: آیا این علم و آگاهی فایده ای هم دارد؟ در پاسخ باید گفت آری، وقتی علم با این سرعت در حال حرکت است و انسان سازنده و فاعل هر چیزی است مسلما می توان گفت علم مسأله دنیای امروز می باشد، نکته مهم آن است که آیا انسان به همان اندازه که شناخت و آگاهی نسبت به امور دارد آیا خودش را به همین مقدار می شناسد؟


وی تأکید کرد: منظور از شناخت انسان؛ نه تنها فیزیک و ظاهر اوست بلکه روح و روان(باطن) است که باید بشناسد؛ چرا که اکتفا به علم ظاهر، باعث گمراهی و دور شدن از آن، باعث عقب ماندگی از جوامع می باشد.


ابراهیمی دینانی ابراز داشت: زمانی که انسان غافل شود و فراموش کند که هدف از خلقت و آفرینش و حضور او در این دنیا چیست؟ کم کم شادی هایش را از دست می دهد و به اسارت نفس اماره در می آید.

 

این اندیشمند مذهبی ادامه داد: نتیجه اینکه علم و شناخت انسان به خویش منجر به شناخت خداوند و درنهایت بندگی است و مسلما این امر می تواند مقدمه فرح و شادی او شود که با هیچ چیزی زوال پذیر نخواهد بود، لذا خواهیم دانست که ارزش و مقام علم و آگاهی تا چه حد والا و ارزشمند است.