آقای جعفرعلی در ابتدا گفت: یکی از صفات مهم مؤمن، نُصح و نصیحت است و انبیاء ناصح امین بودند؛ لذا اساتید که با قشر طلبه سرو کار دارند باید خود را با این صفت عجین کنند.

وی افزود:  نصح به معنای خلوص و خیر خواهی و دلسوزی است؛ یعنی آنچه خودش دارد، برای دیگران هم بخواهد واین نقطه مقابل حسد است. در عرب، به خیاط هم ناصح می گویند چون پارگی پارچه را برطرف می کند.

جعفرعلی تصریح کرد: بزرگان و علما با تأسی به اهل بیت «علیهم السلام» این صفت را داشته و دارند و لذا نیمه شب ها برای مردم دعا می کردند و همواره دلسوز مردم بودند.

وی در ادامه بیان کرد: انسان باید قابلیت داشته باشد تا فاعل گردد و مطمئن باشد که اگر قابل شد، معیت اهل بیت «علیهم السلام» را خواهد داشت و لذااگر با اهل بیت «علیهم السلام» همراه شد، بزرگ می شود؛ مانند مرحوم ابوالحسن اصفهانی که همواره دعا می کردند که خدایا مرا آنقدر بزرگ کن تا اگر همه گناه کردند، مرا به جای آنها بسوزانی و هیچ کس را در جهنم عذاب نکنی.

استاد حوزه در پایان به شهید حججی اشاره فرمود و بیان کرد:این شهید، صفت نصح را داشت و درد مردم را می فهمید و تا می توانست درصدد رفع مشکلات مردم بر می آمد؛ برای همین بزرگ شد و بزرگمردانه رفت.

خانم زهره زمان وزیری، معاون آموزش مدرسه علمیه ی زهرای مرضیه «س» در پایان متذکر شد: ایجاد انگیزه و شور در بین طلاب از وظایف مهم اساتید است؛ لذا اساتید، باید طلاب را تشویق کنند تا در المپیادهای علمی، برنامه های فرهنگی و جشنواره ها و فراخوانهای پژوهشی شرکت نمایند.