دکتر مهرابی داشتن عقل نظری که همان دانش است را برای داشتن یک زندگی رضایت مندانه کافی ندانسته و ابراز داشتند که مشکل جامعه امروز ما این است که انسان ها به دانش خود متکی و مغرورند و نمی دانند که این دانش ممکن است به زندگیشان بیشتر آسیب وارد کند.

وی افزود: اینکه انسانها با مراجعه به مراکز مشاوره فقط دو یا سه روز زندگی رضایت مندانه دارند و دوباره عقب گرد می کنند همه به نداشتن آگاهی و خرد برمی گردد نه نداشتن دانش و عقل؛ برای همین است که با توجه به این که می دانند درس خواندن مفید است، یا مثلا کتک زدن بچه ها بد است و یا ...ولی در عمل مشکل دارند و عقل عملی کار کرد خوبی ندارد و نهایتا از تمام کارهایی که دانش آن را داشته ولی به گونه ی دیگر عمل کرده اند  ناراضی و عصبانی هستند و این همان چیزی است که آرامش ما را به خطر می اندازد.

دکتر مهرابی اذعان داشت: آنچه که باعث رشد می شود، آگاهی و خرد است و لذا انتقال مفاهیم به دیگران به واسطه آگاهی است نه دانش. آنچه انسان ها را از پای در می آورد، مشکلات نیست بلکه نارضایتی از زندگی است. اینکه انسان گمان کند که روزی مشکلاتش به پایان می رسد، اشتباه است چرا که انسان به فرموده ی قرآن (خلق فی کبد) یعنی در سختی آفریده شده است و انسان بی غم وجود ندارد. انسان اگر عقل داشته باشد غم بیشتری را احساس خواهد کرد و لذا بایستی که رضایت مندی را در خودش تقویت کند.

عضو مرکز مشاوره حوزه های علمیه افزود: مشکلات به کلی قابل حل نیست ولی بالا بردن ظرفیت باعث می شود مشکلات خیلی دیده نشود؛ اینکه انسانها بگویند اول مشکلاتم را حل می کنم بعد فلان کار را انجام می دهم، مطمئن باشند که با چنین دیدگاهی هیچ کاری را به سرانجام نمی رسانند.

وی در پایان گفت: که در تصمیم گیریها نباید احساسات فرمانده باشد و مغز آگاه و خرد بیدار بایستی تصمیم گیرنده اصلی باشد و لذا اگر انسان به زندگی خردمندانه نگاه کند و رضایت مند باشد هر مشکل و سختی را به راحتی پشت سر می گذارد و از مشکلات بزرگتر نمی هراسد.